สายฝนที่ตกปรอย
กับร่างสองร่างบนเตียงนอนลายการ์ตูนสีสว่าง
ในความมืดสลัวเนื่องจากไฟดับภายในห้องนอน ร่างสูงไม่พูดพล่ามทำเพลงลงมือปลดเปลื้องอาภรณ์เล้าโลมอีกคนทันที
จินยองผู้ไม่ประสีประสากับเรื่องอย่างว่าแถมประสบการณ์ทางด้านนี้ยังมีน้อยนัก จึงถูกอีกคนชักพาให้อารมณ์แตกกระเจิง
แรงถาโถมจากการกำหนัดที่แรงกล้าทำให้ร่างใต้สะท้านตัวโยนตาม
“ฮะ อ้า แจบอม
เบาหน่อย”
“หวานไปทั้งตัว”
คนที่ชำนาญกว่าลงมือเล้าโลมอย่างกระหายกาม
ปลายลิ้นสากตวัดโลมเลีย ทุกส่วนของร่างกาย ใบหูนิ่มเลื่อนลงมา ซอกคอระหงส์ถูกทำรอยรักสีจางแสดงความเป็นเจ้าของ
ก่อนที่แจบอมจะเลื่อนลงแตะปลายลิ้นสัมผัสจุดรวมเส้นประสาทยอดอกสีหวานที่ชูชันสนองรับการสัมผัสของอีกคนตามแรงอารมณ์
ริมฝีปากหนาเม้มดูดหยอกล้ออย่างหนักหน่วง
ฝ่ามือที่ว่างก็บีบขยี้ยอดอกอีกข้างที่เหลือ
“อ๊ะ ฮื่อ..”
ลิ้นร้อนเคลื่อนที่ต่ำลงเรื่อย
แวะชิมหยอกล้อกับหน้าท้องแบนราบ และไม่ลืมสร้างรอยรักทิ้งไว้
ใบหน้าเลื่อนต่ำลงจนถึงแกนกายของคนตัวเล็ก
แจบอมใช้ปลายจมูกสัมผัสขึ้นลมหยอกล้อพอเป็นพิธีก่อนจะจูบซับเข้าที่โคนขาใกล้กับช่องทางรัก
ลิ้นสากทำงานอีกครั้งเลียวนรอบช่องทางอย่างกระหายหิว
จนร่างเล็กต้องบิดร่างกายครางเสียงหวานหลุดมาเป็นระยะ สร้างความพึงพอใจให้คนนำเกมได้อย่างดี
“พร้อมมั้ยจินยอง” ไม่พูดเปล่า
แต่มือใหญ่ลูบวนรอบช่องทางรัก ก่อนจะกดเข้าไปเพื่อสร้างความคุ้นเคยให้กับอีกคน
ถึงจะมีความสัมพันธ์แบบนี้มาหลายครั้งแต่ช่องทางก็ยังคับแน่นจนต้องเบิกทาง
มือใหญ่เพิ่มจำนวนนิ้วเข้าไปในช่องทางจากหนึ่งเป็นสองและสาม หมุนควงนิ้วแตะเข้าที่จุดกระสันภายใน
“ฮะ ฮา แจบอม
พอก่อน เรา อื้อ...”
“จินยองดูสิ
มึงรัดนิ้วกูแน่น จนเลือดแทบไม่เดิน” แจบอมพยุงร่างบางขึ้นมอง
นิ้วมือของตนที่ผลุบเข้าผลุบออกจากตัวอีกคน
ใบหน้าที่แดงอยู่แล้วยิ่งเห่อร้อนคล้ายจะระเบิดไปอีก
“แจบอม เรา...ฮึก”
“มีอะไรหรอ หือ?”
พูดพลางขยับนิ้วถี่เร็วขึ้นจน จินยองต้องแหงนหน้าสูดหายใจเข้า
นัยน์ตาฉ่ำน้ำปรือตามองอีกคนอย่างมีความหมายริมฝีปากเผยเสียงครางหวานออกมาไม่หยุดหย่อน
ทำให้คนขี้แกล้งยิ่งได้ใจ หยุดการเคลื่อนไหวแล้วถอนนิ้วออกมาทันที
แจบอมนั่งมองร่างของจินยองที่แดงกล่ำไปทั้งตัว
ใบหน้าเย้ายวนชวนหลงกับดวงตาปรือ ริมฝีปากเม้มเข้าหากันแน่น
เหมือนกับกำลังกักเก็บความต้องการบางอย่างไว้แต่มันก็กระดากอายเกินไปกว่าจะพูดร้องขอจากอีกคน
“มองหน้าแบบนี้มีอะไรก็พูดมา”
คนขี้แกล้งยังไม่หยุดเพียงเท่านี้
ฝ่ามือหนาจับเข้าที่แกนกายของคนตัวบางกำรอบก่อนจะสาวขึ้นลงอย่างเนิบช้า
มืออีกข้างก็วนง่วนอยู่กับช่องทางรักที่ขมิบรับนิ้วอย่างเรียกร้อง
“แจบอม ฮื่อ อย่า..แกล้ง”
“ใครแกล้ง มึงไม่บอกว่าต้องการอะไรกูคงไม่รู้”
“.....ฮึก อา”
“หือ?”
“เราต้องการ แจบอม
ตะ ต้องการ จะ อื้อ!!!” ยังไม่ทันได้พูดจบร่างสูงก็โถมตัวใส่คนใต้ร่าง
ความต้องการของตัวเองมีสูงแต่ความขี้แกล้งกับเอาชนะ
และเมื่อทำให้อีกคนบอกความต้องการออกมาได้สำเร็จ ก็ได้เวลาที่จะให้รางวัลตอบแทนความน่ารักน่ากินของลูกแมวน้อยตรงหน้า
สุดจะทนความกำหนัดที่มีไม่รอช้า
แจบอมรีบนำของตัวเองจ่อเข้าที่ช่องทางรัก ก่อนจับขาเรียวขาวแยกแบะอ้าออกกว้าง
ความยิ่งใหญ่สมชายชาตรี
ทำให้จินยองต้องปล่อยเสียงครวญครางระงมออกมาอย่างเก็บไม่อยู่ แจบอมเร่งถาโถมตัวเองกระแทกกระทั้นเสียงดังระคนกับเสียงหวานของอีกคนที่เริ่มดังขึ้น
มือเรียวทั้งสองข้างจิกไปที่กล้ามแขนแข็งแรงของคนตรงหน้าเพื่อระบายอารมณ์ ก่อนเลื่อนไปโอบรอบคออีกคน
แจบอมก้มลงจูบซับริมฝีปากบางที่มีน้ำสีใสไหลออกมา
ลิ้นหนากวาดต้อนชิมความหวาน ต้อนลิ้นเรียวเล็กกันพันละวัน แรงกระแทกจากข้างล่างเพิ่มความถี่เร็วขึ้นอีก
เนิ่นนานพอสมควรลมหายใจของจินยองเริ่มติดขัด
ร่างสะท้านเยือกพร้อมกับความรู้สึกอุ่น น้ำรักสีขาวขุ่นถูกฉีดเข้ามาในช่องทางรักพุ่งทะลักออกเต็มโคนขาขาว
ร่างสูงถอนแกนกายที่ยังคงแข็งขันออกจากช่องทางแล้วเลื่อนตัวมานั่งจ่อที่ริมฝีปากบาง
“จินยอง ทำดิ๊”
มือบางจับเข้าที่แกนกายของคนเอาแต่ใจ
มือน้อยๆสั่นสะท้านตามแรงหอบโยนบวกกับอาการเขินอายที่ต้องทำให้อีกคน ขยับข้อมือจับรูดขึ้นลงเรื่อยๆ
จนทำให้อีกคนจิปากไม่พอใจ
“ใช้ปาก! แล้วทำดีๆ”
ออกคำสั่งพร้อมยกตัวขึ้นจ่อเข้าแตะริมฝีปาก
จนอีกคนต้องเผยอปากครอบสิ่งนั้น ศีรษะน้อยค่อยๆโยกเข้าออกตามบัญชาของอีกคน
“อืม...พอแล้ว เรามาต่อกันเลยนะ”
แจบอมตักตวงความสุขจากร่างสวยของจินยอง
ไม่มีทีท่าว่าจะหยุดง่ายๆ
พอเห็นว่าไฟรักกำลังจะมอดดับเขาก็กระพือให้มันลุกโชนขึ้นมาใหม่ครั้งแล้วครั้งเล่าให้มันสาสมกับที่เขาเก็บกลั้นมานานเป็นอาทิตย์เพื่อคืนนี้โดยเฉพาะ
จนผ่านไปเกือบรุ่งสางทั้งคู่จึงล้มตัวนอนกอดกันหลับไป
________________________________
เป็นยังไงมั่งไม่รู้ ฉากเร่าร้อนรึเปล่าคะ
5555 ฉากแบบนี้มีไม่บ่อยนะเห็นว่าเพิ่งเปิดเรื่องเลยเจิมซะหน่อย ผิดพลาดประการใดขออภัยค่ะ
อ่านฉากNC แล้วกลับไปเม้นให้เราด้วยนะ ขอบคุณค่ะ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น