วันพุธที่ 17 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2559

ฉาก NC HOT VS. HOT #BNior Chap.13








            ใบหน้าดุดันเคลื่อนเข้าหาดวงตาเรียวจดจ่อจ้องมองอยู่กับริมฝีปากอิ่มสีเชอร์รี่ยั่วยวนตรงหน้า ค่อยๆละเลียดชิมทีละน้อยด้วยปลายลิ้นร้อนชื้น ค่อยๆแผ่ซ่านความรู้สึกที่มีสอดประสานเข้ากัน ห้วงแห่งความหวานทำเอาแจบอมลุ่มหลงอยากชิมมันอีกอย่างไม่รู้เบื่อ ใจก็อยากจะเค้นฟัดตะโบมร่างอีกคนให้จมอกไม่ให้ไปหว่านเสน่ห์ให้ใครหลงใหล อยากขังจินยองไว้ในมุมมืดในห้องขังให้ใครๆมองผ่านไม่สนใจ รู้สึกไม่พอใจทุกครั้งที่จินยองพูดถึงผู้ชายคนอื่นนอกจากเขา ไม่พอแม้แต่ตอนที่มีใครเดินเข้ามาเฉียดใกล้ เวลาจินยองยิ้มให้ใครใจมันก็ร้อนไปหมด ถ้าความรู้สึกนี้เรียกว่าหึง เขาคงเป็นผู้ชายที่ขี้หึงมากๆคนนึงเลยล่ะ
            บนรถยนต์ที่แสนคับแคบมีสองร่างกำลังเคล้าคลอจุมพิตดูดดื่มแลกความหวานให้กันและกันอย่างเร่าร้อน ใบหน้าหวานฉ่ำเยิ้มไปด้วยความต้องการ ราวกับว่ากำลังเว้าวอนเพรียกหาสัมผัสที่มากกว่าการจูบกอด หากแจบอมไม่ได้คิดเข้าข้างตัวเองจนเกินไป เขาคงคิดว่าร่างบางตรงหน้ากำลังเชื้อเชิญเขาอยู่
            ไม่รู้ว่าตอนไหนที่ร่างทั้งร่างย้ายตัวเองมายังเบาะฝั่งข้างคนขับ เท้าแขนทั้งสองคร่อมร่างน้อยที่ดูสั่นงกงัน ก่อนที่มือหนาจะเลื่อนไปปรับเบาะให้เบนนอนสุด ดวงตาเรียวมองใบหน้าอีกคนที่แสนน่าหลงใหลก้มลงจุมพิตที่หน้าผาก จมูกและริมฝีปากในที่สุด แจบอมค่อยๆอ้อยอิ่งเล็มเลียทีละนิดไม่รู้เบื่อ แต่ดูเหมือนว่าร่างข้างใต้จะต้องการความรวดเร็วมากกว่า
            มือเรียวเอื้อมมือปลดกระดุมเสื้อเชิร์ตสีขาวของอีกคนจนหมด ลูบไล้ไปตามหน้าอกแกร่ง มัดกล้ามและหน้าท้องเป็นรอนอย่างเบามือ ก่อนเลื่อนลงจัดการกับเข็มขัดหนังอ้อยอิ่งพอเป็นพิธี ทำท่าจะรูดกางเกงขายาวตัวใหญ่ลง แต่มือแกร่งจับข้อมือบางเอาไว้เสียก่อน ยกมันขึ้นคล้องคอหนาเอาไว้ ก่อนที่จะโน้มตัวลงไปมองจูบอันดูดดื่มให้กันอีกระลอก
            มือหนาเอื้อมปลดกระดุมเสื้อของคนตัวบางอย่างใจเย็น ดวงตาเรียวจดจ้องไปยังใบหน้ายั่วยวนอย่างไม่รู้เบื่อ ก่อนจะก้มลงจุมพิต แล้วลากปลายจมูกผ่านลำคอ สูดดมความหอมหวานจากน้ำหอมกลิ่นใหม่ ยิ่งช่วยปลุกเร้าเขาได้ดีจริงๆ
            ปลายจมูกและริมฝีปากผลัดกันสูดดมและจุมพิตเนื้อเนียนไปทุกตารางนิ้ว มือหนาสะกิดไปยังจุดรวมปลายประสาทให้อีกคนที่ครางเสียงต่ำ เปล่งเสียงครางหวานสูงกว่าเดิม
            “ฮื่อ...อ่า..อา แจบอม” ริมฝีปากอิ่มขบเม้มกันแน่นเมื่อได้สัมผัสสิ่งเปียกชื้นที่ทำหน้าที่ปลุกอารมณ์ให้สติที่มีอยู่น้อยนิดค่อยกระเจิงโบยบินไป ความเปียชื้นมาพร้อมความวาบหวามค่อยๆไต่ลงมาจนหยุดที่หน้าท้องแบที่ตอนนี้หายใจเข้าออกถี่ขึ้นอย่างเห็นได้ชัด
            ริมฝีปากของคนด้านบนค่อยๆใช้ฟันปลดกระดุมกางเกงของคนใต้ร่างอย่างชำนาญ จากนั้นก็กัดเข้าที่ซิบกางเกงก่อนจะรูดลงมาเรื่อยๆจนสุดทาง มือหนาทั้งสองข้างละจากยอดอกสีหวานมาดึงรูดสิ่งปกปิดออก กางเกงขายาวรัดพอดีตัวถูกถอดออกไป โดยมีร่างบางให้ความร่วมมือยกสะโพกขึ้นให้หลุดง่ายๆ เหลือเพียงอันเดอร์แวร์สีขาวสะอาดที่พยายามปกป้องสิ่งภายในเป็นชั้นสุดท้าย และมันก็ทำหน้าได้ดีจนถึงนาทีสุดท้ายที่ถูกถอดออกจากร่าง
            แจบอมยิ้มอย่างพอใจกับภาพตรงหน้า อาจเป็นเพราะแอลกอฮอล์จึงทำให้ผิดเนื้อเนียนขาวขึ้นสีอมชมพูดระเรื่อน่าฟัน ฟ่อนเฟ้นจนแจบอมไม่คิดจะรีรอ ก้มลงหยอกล้อกับแกนกายของอีกคน
            “อึก...ฮะ อือ...ฮา...” ความเปียกชื้นอุ่นครอบครองแกนกายไว้ภายใน หยอกล้อกับปลายลิ้นผงกศีรษะขึ้นลงอย่างเอาใจ จนกระทั่งใกล้นาทีที่จินยองจะได้ปลดปล่อย ให้หัวเริ่มเห็นสีขาวสว่างลางๆ อีกนิดเดียวเท่านั้น....อีกนิด
            กึก! ใบหน้าดุดันหยุดการเคลื่อนไหว ผละออกจากสิ่งตรงหน้ากะทันหัน เล่นเอาร่างน้อยๆขมวดคิ้วไม่พอใจกร่นด่าอีกคนในใจอย่างไม่หยุดหย่อน ใบหน้าหวานตั้งคำถามมากมายแต่ก็ไม่กล้าพูดออกไป
            “อะไรกัน เห็นแก่ตัวไปมั้ย ถ้าจะสบายอยู่คนเดียว” แจบอมยิ้มยียวนส่งกลับไป ทำเอาอีกคนไม่พอใจ ยกมือบางฟาดเข้าที่หน้าอกแกร่งเป็นรอยแดง คงจะแสบน่าดู “เล่นแรงจัง ชอบแนวนี้หรอ”
            แจบอมก้มลงไปจุมพิตที่ริมฝีปากอิ่มที่เผยอชวนเชิญอย่างไม่เกี่ยง มือหนาหยิกเข้าที่ยอดอกด้วยแรงพอสมควร จนคนใต้ร่างอยากจะร้องประท้วงแต่ก็ทำไม่ได้เพราะริมฝีปากยังจูบดูดดื่มกันอย่างไม่ยอมแพ้ ทำได้เพียงจิกตีไปที่แผ่นหลังแก้แค้นเท่านั้น
            ร่างหนากว่าผละออกอย่างน่าเสียดาย ก่อนที่จะเอื้อมไปหยิบบางอย่างที่เบาะหลัง จัดการฉีกซองแล้วสวมใส่มันทันที แจบอมรู้สึกว่าเขาตื่นตัวเต็มที่แล้ว ทั้งๆที่อีกคนไม่จำเป็นต้องโลมเลียใดๆให้เขาเลย แค่เพียงเห็นและได้สัมผัสอีกคน เขาก็ตื่นอย่างไม่เคยเป็นกับใคร
            มือหนาค่อยๆสอดแทรกปลายนิ้วเข้าไปยังช่องทางเพื่อไม่ให้อีกคนเจ็บ เพราะเพียงแค่ปลายนิ้วสอดเข้าไป มือน้อยๆก็บีบต้นแขนเขาเสียจนแดงไปหมด และสุดท้ายเขาก็ทนไม่ไหวถอนสิ่งที่เล็กกว่าออก จากนั้นก็เติมเต็มด้วยสิ่งที่ใหญ่กว่าทันที
            “อื้อ!!! อ้า..!!! แจบอม..เบาหน่อย ฮึกช้า” แจบอมทำตามที่อีกคนขอ ค่อยๆเริ่มขยับด้วยจังหวะที่เนิบช้าไปก่อน จนกระทั่งผ่านไปจึงเพิ่งแรงให้ถี่ขึ้นๆ
            “อืม...จินยอง”
            สะโพกหนาขยับผลัดเปลี่ยนช้าเร็ว ทำเอาอีกคนใจแทบขาด มือหนาเอื้อมไปจับแกนกายของคนตัวเล็กจัดการไปพร้อมกับขยับสะโพกเข้าออก คนโดนกระทำร้องครวญไม่เก็บเสียง
            หากคนผ่านไปมาคงรู้กันหมดว่าคนในรถกำลังทำกิจกรรมใดกันอยู่ เพราะแรงของการกระทำ ส่งผลให้รถทั้งคันโยกตามจังหวะไปหมด
            ...โชคดีที่ไม่มีคนผ่านมา
            “แจบอม....อ๊า!!!” สุดท้ายก็เป็นจินยองที่ปลดปล่อยความต้องการออกมาก่อน
            “อืม...ฮื่อ....” และก็เป็นแจบอมเสร็จสมตามมาติดๆ มือหนาถอดถุงยางออกก่อนสวมใส่อันใหม่เข้ามาทันที มือหนาพลิกร่างบางราวกับตุ๊กตาให้หันหลัง ยกสะโพกให้สูงขึ้น
            เพียะ!  
            “ฮึก..” มือหนาตีสะโพกอวบจนเป็นรอยแดง เพื่อแก้แค้นที่คนใต้ร่างตีหน้าอกเขาไว้เสียจนเป็นรอย แต่การแก้แค้นนี้ยังไม่จบแค่นั้นหรอก “พัก..พักก่อนสิ”
            “...ของแบบนี้มันขาดตอนได้ที่ไหนกัน” พูดจบก็สอดใส่สิ่งใหญ่โตเข้ามายังช่องทางที่คุ้นเคย แต่แสนจะคับแน่นอีกครั้ง แต่ครั้งนี้จินยองรู้สึกว่ามันเสียวซ่านยิ่งกว่าครั้งแรกเป็นไหนๆ และเพื่อไม่ให้เสียเวลาไปมากกว่านี้ แจบอมเริ่มขยับสะโพกของตนอีกครั้ง ก่อนจะโน้มตัวลงจุมพิตแผ่นหลังเนียน ไม่ลืมทำรอยรักฝากไว้ด้วย
            “อะ อะ อา...มันลึกเกินไปแล้ว”
            “กรอด..”แจบอมกัดฟันด้วยอารมณ์และความต้องการที่สูงขึ้น “อืม....จินยอง”
            “อ๊า!!!!!!!!!!!” ไม่นานทั้งคู่ก็เสร็จสมกันไปอีกรอบ แจบอมยังคงไม่ถอดถอนตัวเองออกจากอีกคน โน้มตัวลงไปจุมพิตใบหูนิ่มและหอมแก้มอีกคนฟอดใหญ่
            จินยองหลับไปแล้วด้วยความอ่อนเพลีย โชคดีที่เขาเตรียมถุงยางติดมาด้วย ไม่อย่างนั้นอีกคนอาจจะนอนหลับไม่สบายเพราะน้ำรักเหนียวเหนอะก็เป็นได้
            มือหนาจัดการสวมใส่เสื้อผ้าของตนเอง ก่อนจะใส่ให้อีกคนที่นอนหลับตาพริ้มไม่รู้เรื่องรู้ราวใดๆ...
....
______________________